27 NIEDZIELA ZWYKŁA – ROK B2
(Rdz 2, 18-24)
Pan Bóg rzekł: Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc”. Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki podniebne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jak on je nazwie. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę „istota żywa”. I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny. Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział: “Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta”. Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
GN 2:18-24
The LORD God said: “It is not good for the man to be alone.
I will make a suitable partner for him.”
So the LORD God formed out of the ground
various wild animals and various birds of the air,
and he brought them to the man to see what he would call them;
whatever the man called each of them would be its name.
The man gave names to all the cattle,
all the birds of the air, and all wild animals;
but none proved to be the suitable partner for the man.
So the LORD God cast a deep sleep on the man,
and while he was asleep,
he took out one of his ribs and closed up its place with flesh.
The LORD God then built up into a woman the rib
that he had taken from the man.
When he brought her to the man, the man said:
“This one, at last, is bone of my bones
and flesh of my flesh;
this one shall be called ‘woman, ‘
for out of ‘her man’ this one has been taken.”
That is why a man leaves his father and mother
and clings to his wife,
and the two of them become one flesh.
(Hbr 2, 9-11)
Bracia: Widzimy Jezusa, który mało co od aniołów był mniejszy, chwałą i czcią uwieńczonego za mękę śmierci, iż z łaski Bożej zaznał śmierci za każdego człowieka. Przystało bowiem Temu, dla którego wszystko i przez którego wszystko istnieje, który wielu synów do chwały doprowadza, aby przewodnika ich zbawienia udoskonalił przez cierpienia. Tak bowiem Ten, który uświęca, jak ci, którzy mają być uświęceni, od Jednego wszyscy pochodzą. Z tej to przyczyny nie wstydzi się nazywać ich braćmi swymi.
JAS 5:1-6
Brothers and sisters:
He “for a little while” was made “lower than the angels, ”
that by the grace of God he might taste death for everyone.
For it was fitting that he,
for whom and through whom all things exist,
in bringing many children to glory,
should make the leader to their salvation perfect through suffering.
He who consecrates and those who are being consecrated
all have one origin.
Therefore, he is not ashamed to call them “brothers.”
(Mk 10, 2-16)
Faryzeusze przystąpili do Jezusa, a chcąc Go wystawić na próbę, pytali Go, czy wolno mężowi oddalić żonę. Odpowiadając, zapytał ich: “Co wam przykazał Mojżesz?” Oni rzekli: “Mojżesz pozwolił napisać list rozwodowy i oddalić”. Wówczas Jezus rzekł do nich: “Przez wzgląd na zatwardziałość serc waszych napisał wam to przykazanie. Lecz na początku stworzenia Bóg stworzył ich jako mężczyznę i kobietę: dlatego opuści człowiek ojca swego i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwojgiem, lecz jednym ciałem. Co więc Bóg złączył, tego niech człowiek nie rozdziela”. W domu uczniowie raz jeszcze pytali Go o to. Powiedział im: “Kto oddala swoją żonę, a bierze inną, popełnia względem niej cudzołóstwo. I jeśli żona opuści swego męża, a wyjdzie za innego, popełnia cudzołóstwo”. Przynosili Mu również dzieci, żeby ich dotknął; lecz uczniowie szorstko zabraniali im tego. A Jezus, widząc to, oburzył się i rzekł do nich: “Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im; do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego”. I biorąc je w objęcia, kładł na nie ręce i błogosławił je.
MK 10:2-16
The Pharisees approached Jesus and asked,
“Is it lawful for a husband to divorce his wife?”
They were testing him.
He said to them in reply, “What did Moses command you?”
They replied,
“Moses permitted a husband to write a bill of divorce
and dismiss her.”
But Jesus told them,
“Because of the hardness of your hearts
he wrote you this commandment.
But from the beginning of creation, God made them male and female.
For this reason a man shall leave his father and mother
and be joined to his wife,
and the two shall become one flesh.
So they are no longer two but one flesh.
Therefore what God has joined together,
no human being must separate.”
In the house the disciples again questioned Jesus about this.
He said to them,
“Whoever divorces his wife and marries another
commits adultery against her;
and if she divorces her husband and marries another,
she commits adultery.”
And people were bringing children to him that he might touch them,
but the disciples rebuked them.
When Jesus saw this he became indignant and said to them,
“Let the children come to me;
do not prevent them, for the kingdom of God belongs to
such as these.
Amen, I say to you,
whoever does not accept the kingdom of God like a child
will not enter it.”
Then he embraced them and blessed them,
placing his hands on them.
Myśli do kazania:
1. Księga Rodzaju pokazuje, że każdy człowiek jest stworzony do relacji. Podstawową relacją, która daje nam poczucie bezpieczeństwa, jest relacja ze Stwórcą. Kochając Boga rozwijamy swoje człowieczeństwo. Upodabniamy się do tego, co kochamy. Bardzo ciężko jest kochać Boga, którego nie widzimy. Ludziom o wiele łatwiej ukochać stworzenie. Jest ono bliżej, łatwiej go doświadczyć. Bóg jest poza zasięgiem. Bóg postanowił ułatwić nam drogę do przyjęcia Jego wielkiej miłości. Jeśli chcesz pokochać Boga, zacznij kochać swojego bliźniego. Dlatego Bóg stwarza dla Adama Ewę. Miłości Boga uczymy się kochając naszych bliźnich.
2. W książce Fiodora Dostojewskiego „Bracia Karamazow” do Starca Zosimy przychodzi szlachcianka wraz z chorą nastoletnią córką i prosi o jej uzdrowienie. Ma także inną prośbę. Żali się świętemu mężowi, że chyba straciła wiarę w Boga, że nie potrafi Go już doświadczać. Starzec odpowiedział: Jeśli chcesz kochać Boga i Go doświadczać – zacznij kochać swoich bliźnich. Przecież ja to czynię – odpowiedziała kobieta. Nie, ty kochasz ludzkość, ale nie kochasz bliźniego swego… Bardzo łatwo jest mówić o miłości w ogólności. Dawać pieniądze na szczytne cele, ale pokochać żonę, męża czy dzieci, to jest naprawdę trudne.
3. Bóg stworzył świat – znamy dobrze tę prawdę. Musimy jednak bardzo precyzyjnie powiedzieć, że Bóg stworzył wiele światów, wiele kosmosów. Te mikrokosmosy to rodziny. Tu człowiek uczy się kochać, wierzyć w Boga. Tutaj matka rodzi dziecko do świata emocji i uczuć. Tutaj każdy ojciec rodzi dziecko do świata wartości i ideałów. Przynajmniej tak być powinno.
4. Nie jest to żadne odkrycie, że mamy do czynienia dzisiaj z kryzysem rodziny. Powinniśmy widzieć w tej sytuacji, nie tylko przyczyny kulturowe i społeczne, ale także duchowe. Diabeł zawsze chce zniszczyć to co święte. Małżeństwo nie jest tylko umową między partnerami. Małżeństwo jest święte. Jest sakramentem, ponieważ jest dotknięte przez Boga już od samego początku. Poprzez małżeństwo przyszedł do nas Bóg – Jezus. W małżeństwie dzieci uczą się jak wierzyć, kochać i przebaczać. Dlatego zły zaraża małżonków egoizmem i nienawiścią.
5. Miłość małżeńska składa się z trzech komponentów: zakochanie, przyjaźń, poświęcenie.
6. Zakochanie to więź emocjonalna. To pragnienie stania się jednym ciałem. To nieustanne patrzenie na siebie z zachwytem. Z czasem ten rodzaj miłości słabnie i wielu młodych małżonków szuka sobie inne osoby do kochania. Pojawiają się rozwody.
7. Powinni jednak pamiętać, że miłość to nie tylko zakochanie, ale też przyjaźń. Zakochani chcą mieć jedno ciało, przyjaciele jedną duszę. Zakochani patrzą na siebie, przyjaciele spoglądają w jednym kierunku. Przyjaźń do wieź mentalna, intelektualna. Rozmowa, dialog. Nie tylko wymiana informacji.
8. Jest też korona małżeńskiej miłości – to poświęcenie. To umiejętność ponoszenia ofiary dla małżonka i dzieci. To wzajemne przebaczanie sobie. To jest bardzo trudne. Tutaj potrzeba pomocy łaski.
9. Módlmy się dzisiaj o to, aby serca małżonków nie były zatwardziałe, ale aby ich miłość dojrzewała i wyzwalała się z egoizmu.
Thoughts to sermon:
1. The Book of Genesis shows us that every man is created for relationship. The fundamental relationship, which gives us a feeling of safety, is a relationship with our Creator. When we love God, we develop our humanity. We become similar to what we love, or rather, Who we love. It is pretty tough to love God, because we can’t see Him. For people it is more easy love a creation. This is close and we can experience it in an easy way. God seems out of reach. So, God decided to make an easier way to receive His great love. If you want to love God, start by loving your neighbor. So, God created Eve for Adam. We learn how to love God when we love our neighbors.
2. In Fjodor Dostojewski’s book “Brothers Karamazov” a noblewoman with her sick teenage daughter came to an old saintly man named Zosima and asked him for healing. She has a second request as well. She complains to Zosima, that she is probably losing her faith in God, because she can’t experience Him. The old man answered: If you want to love God and experience Him – start love your neighbors. I do this – answered this woman. No, you only love humanity, mankind, but you don’t love your neighbors… It is pretty easy speak about love in a general way, like giving money for some noble goals, but it is very tough to love your husband, your wife or your children.
3. God created the world – we know this truth very well. We can also say in a very distinct way, that God created many worlds, many cosmoses. These micro-cosmoses are families. It is there that a man can learn how to love, and believe in God. In family, every mother prepares her child for world of emotions and feelings. In family, every father, prepares his child for a world of ideals and values. At least, it should be that.
4. This is not any great revelation that today we have a crisis of family. We should see in this crisis not only cultural and social reasons, but spiritual as well. The Devil always wants to destroy everything that is holy. Marriage is not just a kind of deal between two people. Marriage is holy, because God touched it in the very beginning. Through marriage came to us God in Jesus Christ. In marriage children learn, how to believe, love and forgive. This is why the evil one infects spouses with selfishness and hatred.
5. Marital love contains with three components: infatuation, friendship, sacrifice.
6. Infatuation is the emotional bond. This is the desire to be one body. This is constantly, looking at each other with delight. With the time this type of love grows weaker, and many young spouses begin looking for other persons to love. Then divorces happen.
7. They should remember, that love is not only infatuation, but friendship. People in infatuation look at each other; friends look in the same direction. Friendship is a mental and an intellectual bond. Conversation, dialog. Not only exchanging of information.
8. The crown of marital love is sacrifice. This is the ability to make offerings for your spouse and children. This is mutual forgiveness. This is tough. There we need grace to assist us.
9. Let’s pray today, that spouses’ hearts will not be hardened, but their love ripen and be freed from selfishness.
Odsłony: 4