Kazanie na Niedzielę Świętej Rodziny
(Rdz 15, 1-6; 21, 1-3)
Pan tak powiedział do Abrama podczas widzenia: «Nie obawiaj się, Abramie, bo Ja jestem twoim obrońcą; nagroda twoja będzie sowita».
Abram rzekł: «o Panie, mój Boże, na cóż mi ona, skoro zbliżam się do kresu mego życia, nie mając potomka; przyszłym zaś spadkobiercą mojej majętności jest Damasceńczyk Eliezer». I mówił: «Ponieważ nie dałeś mi potomka, ten właśnie, zrodzony u mnie sługa mój, zostanie moim spadkobiercą».
Ale oto usłyszał słowa: «Nie on będzie twoim spadkobiercą, lecz ten po tobie dziedziczyć będzie, który od ciebie będzie pochodził».
I poleciwszy Abramowi wyjść z namiotu, rzekł: «Spójrz na niebo i policz gwiazdy, jeśli zdołasz to uczynić»; potem dodał: «Tak liczne będzie twoje potomstwo». Abram uwierzył i Pan poczytał mu to za zasługę.
Pan okazał Sarze łaskawość, jak to obiecał, i uczynił jej to, co zapowiedział. Sara stała się brzemienną i urodziła sędziwemu Abrahamowi syna w tym właśnie czasie, jaki Bóg wyznaczył. Abraham dał swemu synowi, który mu się urodził, a którego mu zrodziła Sara, imię Izaak.
(Hbr 11, 8. 11-12. 17-19)
Bracia:
Dzięki wierze ten, którego nazwano Abrahamem, usłuchał wezwania, by wyruszyć do ziemi, którą miał objąć w posiadanie. Wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.
Dzięki wierze także i sama Sara, mimo podeszłego wieku, otrzymała moc poczęcia. Uznała bowiem za godnego wiary Tego, który udzielił obietnicy. Przeto z człowieka jednego, i to już niemal obumarłego, powstało potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie, jak niezliczone ziarnka piasku na wybrzeżu morza.
Dzięki wierze Abraham, wystawiony na próbę, ofiarował Izaaka, i to jedynego syna składał na ofiarę, on, który otrzymał obietnicę, któremu powiedziane było: «z Izaaka będzie dla ciebie potomstwo». Pomyślał bowiem, iż Bóg mocen jest wskrzesić także umarłych, i dlatego odzyskał go, na podobieństwo śmierci i zmartwychwstania Chrystusa.
(Łk 2, 22-40)
Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby przedstawić Go Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: «Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu». Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
A żył w Jeruzalem człowiek imieniem Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i pobożny, wyczekujący pociechy Izraela; a Duch Święty spoczywał na nim. Jemu Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. z natchnienia więc Ducha przyszedł do świątyni.
A gdy Rodzice wnosili dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia, błogosławił Boga i mówił: «Teraz, o Władco, pozwalasz odejść słudze Twemu w pokoju, według Twojego słowa. Bo moje oczy ujrzały Twoje zbawienie, które przygotowałeś wobec wszystkich narodów: światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela».
A Jego ojciec i Matka dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: «Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą – a Twoją duszę miecz przeniknie – aby na jaw wyszły zamysły serc wielu».
Była tam również prorokini Anna, córka Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostała wdową.
Liczyła już sobie osiemdziesiąt cztery lata. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jeruzalem.
A gdy wypełnili wszystko według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta – Nazaretu. Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim.
Myśli do Ewangelii:
1. Abraham pomimo podeszłego wieku uwierzył, że Bóg spełni obietnicę i stanie się ojcem wielkiego narodu. Wiara stała się fundamentem Narodu Wybranego. Wiara to najlepszy fundament życia. Jeśli wiara staje się dla nas fundamentem przestajemy być nomadami bez domu. Nasze życie zapełnia się ludźmi. Przychodzi druga młodość.
2. Czy wiara w Boga jest fundamentem twojego życia. Czy może jakaś inna wartość? Kolejne bardzo ważne pytanie: czy wiara jest skałą na której buduje życie swojej rodziny? Dla wielu rodzin fundamentem są inne wartości. Może same w sobie nie są one złe, lecz nie są w stanie zagwarantować świeżości miłości pomiędzy małżonkami, czy rodzicami a dziećmi.
3. Pan wzywa Abrahama aby wyszedł na zewnątrz namiotu i popatrzył w niebo na gwiazdy. To co daje wielkość człowiekowi to nie realizacja własnych marzeń, ale marzeń Boga. My często nazywamy marzenia Boga względem nas – wolą Bożą. Abraham staje się figurą Matki Bożej – podejmuje ryzyko wiary i staje się ojcem Narodu Wybranego, Maryja podejmuje ryzyko wiary i staje się Matką Kościoła.
4. Dzisiejsze czytania opowiadają o ludziach starych: Abraham, Symeon, Prorokini Anna. Po spotkaniu z Bogiem zdają się odzyskiwać młodość i siły. Przychodzi radość. Chęć do chwalenia Pana. Z ust wylewa się poezja. Zobaczyli Boga przed śmiercią. Zazwyczaj ludzie widzą Boga po śmierci. To spotkanie z Bogiem sprawia, że przestają się bać śmierci.
5. Popatrzmy także na ich cierpliwość. Tyle lat czekali na wypełnienie obietnicy. Ktoś mógłby powiedzieć, po co tyle żyć. Dzisiaj świat mówi, że życie ma tylko sens wtedy kiedy człowiek jest młody, piękny i zdrowy. Kiedy może odczuwać cielesne przyjemności. Jeśli jesteś już stary i nie atrakcyjny – dokonaj eutanazji – mówi dzisiaj świat. Jednak Ewangelia się temu sprzeciwia. Dzisiaj rodziny potrzebują ludzi starych: potrzebują dziadków i babć. Potrzebują ich doświadczenia, ale przede wszystkim siły ich wiary w Boga. Życie ludzkie ma sens, aż do końca…
6. Prorokini Anna czy Symeon to ludzie o dużej wrażliwości duchowej. Ta wrażliwość została zdobyta przez nich na drodze wielu wyrzeczeń: posty, modlitwa i miłosierdzie względem ludzi. Po wielu latach trwania w świętości ich serca są jak sensory zdolne rozpoznać przychodzącego Pan. I choć jest on dziecięciem, widzą w nim Boga. Podobnie Święty Jan Chrzciciel. Po wielu latach na pustyni: na modlitwach i poście – rozpoznaje swym wrażliwym sercem przychodzącego Pana.
7. Rodzina w której wzrasta Jezus jest ekosystemem – gdzie nabiera on mocy i mądrości. Często współczesne rodziny nie dają dziecku mocy i mądrości. Zamiast mocy duchowej rodzice napełniają tylko żołądki dzieci – dając tylko moc fizyczną. Zamiast mądrości dają tylko wiedzę i spryt życiowy. Módlmy się więc dzisiaj za rodziny aby dzieci, które w nich wzrastają były duchowo silne i mądre.
Thoughts to Gospel:
1. Abraham, despite his old age believed that God would fulfil His promise and Abraham would be the father of a great nation. Faith became a foundation of the Chosen Nation. Faith is the best foundation of our life. If faith becomes our foundation we will stop our nomadic wanderings without a home. Our life will be filled with people and a Second youth comes to us.
2. Is faith in God the foundation of your life? Or maybe another value? The Next important question: Is faith the rock on which I’m building the life of my family? For many people foundations are other values. Maybe these values are not bad, but they are not able to guarantee healthy love between spouses or between parents and children.
3. God called Abraham to leave his tent and look up to the sky at the stars. The greatness of humanity is not the realisation of our own dreams but the realisation of God’s dreams. We often call God’s dreams as God’s will for us. Abraham is a figure like the Blessed Virgin Mary – he took a risk of faith and became the father of the Chosen Nation. Mary took a risk of faith and became the Mother of the Church.
4. Today’s readings also speak of old people: Abraham, Simeon, and the Prophet Anna. After meeting God they seem to gain youth and strength. Joy comes with a desire to praise God. Poetry pours from their mouths. They saw God before death. Most people see God after death. This encounter with God makes them no longer fear death.
5. Let’s look at their patience. For many years they waited for the fulfilment of His promise. Someone could say: for what reason should we live so long? Todays world says that life has a sense when a man is young, beautiful and healthy. When he could feel bodily pleasures. When you are old and not attractive – let’s do euthanasia – says the world. But the Gospel is contrary to this. Today families need old people: they need grandfathers and grandmothers. They need their experience, but first of all the power of their faith in God. Human life has a sense until it’s end…
6. The Prophet Anna or Symeon, these are people of tremendous spiritual sensitivity. This sensitivity was reached by way of many struggles: fasts, prayers and mercy for others. After many years enveloped in holiness their hearts are like sensors able to recognise the coming of God. And even when he was only a baby, they see in him – God. Similar to John the Baptist, after many years in the desert: in prayer and fasting – he recognised the coming God.
7. The Family in that grows with Jesus is a spiritual ecosystem- He boosts up their power and wisdom. Pretty often contemporary families don’t give a child power and wisdom. Instead of spiritual power, they fill only the stomachs of their children with physical power. Instead of wisdom they give only knowledge and cunning. Let’s pray today for families, that the children who grow there will be spiritually strong and wise.
Odsłony: 3