28 NIEDZIELA ZWYKŁA – ROK A
(Iz 25,6-10a)
Pan Zastępów przygotuje dla wszystkich ludów na tej górze ucztę z tłustego mięsa, ucztę z wybornych win, z najpożywniejszego mięsa, z najwyborniejszych win. Zedrze On na tej górze zasłonę, zapuszczoną na twarz wszystkich ludów, i całun, który okrywał wszystkie narody; raz na zawsze zniszczy śmierć. Wtedy Pan Bóg otrze łzy z każdego oblicza, odejmie hańbę od swego ludu na całej ziemi, bo Pan przyrzekł. I powiedzą w owym dniu: Oto nasz Bóg, Ten, któremuśmy zaufali, że nas wybawi; oto Pan, w którym złożyliśmy naszą ufność: cieszmy się i radujmy z Jego zbawienia! Albowiem ręka Pana spocznie na tej górze. Moab zaś będzie rozdeptany u siebie, jak się depcze słomę na gnojowisku.
(Flp 4,12-14,19-20)
Umiem cierpieć biedę, umiem i obfitować. Do wszystkich w ogóle warunków jestem zaprawiony: i być sytym, i głód cierpieć, obfitować i doznawać niedostatku. Wszystko mogę w Tym, który mnie umacnia. W każdym razie dobrze uczyniliście, biorąc udział w moim ucisku. A Bóg mój według swego bogactwa zaspokoi wspaniale w Chrystusie Jezusie każdą waszą potrzebę. Bogu zaś i Ojcu naszemu chwała na wieki wieków! Amen.
(Mt 22,1-14)
Jezus w przypowieściach mówił do arcykapłanów i starszych ludu: Królestwo niebieskie podobne jest do króla, który wyprawił ucztę weselną swemu synowi. Posłał więc swoje sługi, żeby zaproszonych zwołali na ucztę, lecz ci nie chcieli przyjść. Posłał jeszcze raz inne sługi z poleceniem: Powiedzcie zaproszonym: Oto przygotowałem moją ucztę: woły i tuczne zwierzęta pobite i wszystko jest gotowe. Przyjdźcie na ucztę! Lecz oni zlekceważyli to i poszli: jeden na swoje pole, drugi do swego kupiectwa, a inni pochwycili jego sługi i znieważywszy [ich], pozabijali. Na to król uniósł się gniewem. Posłał swe wojska i kazał wytracić owych zabójców, a miasto ich spalić. Wtedy rzekł swoim sługom: Uczta wprawdzie jest gotowa, lecz zaproszeni nie byli jej godni. Idźcie więc na rozstajne drogi i zaproście na ucztę wszystkich, których spotkacie. Słudzy ci wyszli na drogi i sprowadzili wszystkich, których napotkali: złych i dobrych. I sala zapełniła się biesiadnikami. Wszedł król, żeby się przypatrzyć biesiadnikom, i zauważył tam człowieka, nie ubranego w strój weselny. Rzekł do niego: Przyjacielu, jakże tu wszedłeś nie mając stroju weselnego? Lecz on oniemiał. Wtedy król rzekł sługom: Zwiążcie mu ręce i nogi i wyrzućcie go na zewnątrz, w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Bo wielu jest powołanych, lecz mało wybranych.
Myśli do Ewangelii:
1. Tematem przewodnim dzisiejszych czytań jest – Uczta. Jest on symbolem szczęścia wiecznego. Prorok Izajasz mówi, że wtedy każdy, który pokładał ufność w Bogu będzie mógł zaspokoić swoje potrzeby. Najpożywniejsze mięsa i wina w sensie duchowym oznaczają spełnienie którego nie może dać świat.
2. Każdy człowiek rodzi się z pęknięciem w sercu, które jest jak przepaść. I nie zasypie tego jedzeniem, przyjaźniami, pieniędzmi czy nowymi domami. To miejsce może wypełnić tylko Bóg. Ten rodzaj głodu może zaspokoić tylko nasz Stwórca.
3. Na uczcie w Niebie ludzie będą poznawać Boga. Poznanie Boga da nam prawdziwą radość. Będzie to światło, które rozproszy mroki lęku i wysuszy wszelką łzę. Przestaniemy się wstydzić.
4. Święty Paweł pokazuje, że podążanie za Bogiem tu na ziemi nie zawsze oznacza zewnętrzne szczęście. Czasem Bóg obdarza nas obfitością, czasem przychodzą chwile próby. Wielu ludzi kiedy przestaje działać łaska pocieszenia uznaje, że idą złą drogą. Wielu głosi Ewangelię sukcesu, a nie Krzyża: „Uwierz w Jezusa i wszystko się uzdrowi, zaczniesz więcej zarabiać, wszyscy cię polubią…” – a gdzie w tym wszystkim Krzyż? Łatwo jest obfitować z Bogiem, ale cierpieć z Nim niedostatek – trudniej. Gdyby Bóg zaspokoił wszystkie nasze potrzeby dzisiaj, po co było by nam Niebo? Najpierw musimy poznać głód Boga.
5. Przypowieść w Ewangelii pokazuje nam, że można zaproszenie na Ucztę Baranka źle wykorzystać. Ewangelia podaje przykłady takiego złego wykorzystania:
6. Pierwszy sposób odrzucenia Bożego wezwania do wieczności to ci którzy ze względu na pole czy kupiectwo odwrócili się plecami do Boga. Bogactwa są dla mnie tak ważne, że lekceważę samego Boga.
7. Drugi sposób odrzucenia Boga to ci, którzy otwarcie walczą z tymi, którzy są od niego posłani – śmieją się z Wiary, łamią przykazania i zwalczają Kościół Chrystusowy.
8. Trzeci sposób odrzucenia to ci, którzy przychodzą wprawdzie na Ucztę, ale w brudnych szatach. To ci, którzy myślą że nie trzeba się wysilać i walczyć z własnymi grzechami aby tam wejść. To leniwi którzy unikali swojego krzyża i nie wybieli swych szat we Krwi Baranka.
9. Bóg wzywa każdego z nas, ale ilu odpowiada na jego wezwanie i staje się wybranymi. Czy mam już przygotowany strój weselny?
Thoughts to Gospel:
1. The The main motif in today’s Gospel is feast. It is the symbol of eternal happiness. The Prophet Isaiah says, that everyone who trusts in God will also satisfy his own needs. Rich food and choice wines in the spiritual sense mean a satisfaction the world cannot give.
2. Every man is born with a crack in his heart, it is like an immense abyss. He can’t fill in it with food, friendships, money or new houses. This space can only be filled by God. This is a kind of hunger only our Creator can satisfy.
3. At the feast in Heaven people will come to know God – face to face. Knowing God will give us real joy. It will be a Light, that scatters the darkness of fear and will dry up every tear. We will stop being ashamed of ourselves.
4. Saint Paul shows us, that following God on this Earth doesn’t always mean earthly happiness. Sometimes God gives us an abundance, but sometimes we are given simpler means. When the grace stops working, and there are no feelings of consolation – people believe they have wandered astray. Many preach a Gospel of success – ” Believe in Jesus and everything will be healed, you will earn more and all people will love you…” – but where is the Cross? It is easy live with God when we have an abundance, but to suffer with Him in humble circumstances – this is difficult. If today God satisfied our needs, what need would we have for Heaven? First we must know a true hunger for God.
5. The parable in the Gospel shows us, that we could view the invitation to the Feast of the Lamb in the wrong way. It shows us 3 refusals.
6. The First refusal of God’s calling to eternity, are the people who invest time treasure and talent in business and turn from God. Wealth is important to me, I don’t need God.
7. A second refusal of God’s invitation are the people who openly fight with believers and messengers sent from God Himself. They laugh at Faith, break commandments, and fight with Christ’s Church.
8. A third refusal of God are those who indeed come to the Feast of God, but are clothed in sin. These are the people who think that they don’t have to strive against or overcome their sins to get in. These are the lazy people who avoid their own crosses and don’t cleanse their sinful garments in the Blood of the Lamb.
9. God invites everyone, but how many people answer this calling and become a chosen one. Here is your invitation, are you ready?
Odsłony: 0